ಚೌಪದಿ - 174

ಔತಣಕೆ ಬಂದವರು ಮೆರೆದಿಹರು ಕೊಬ್ಬಿನಲಿ। 

ಸೋತರೂ ಜಂಬವನು ತೋರಿಹರು ಜಗಕೆ॥ 

ಹೂತಿಹರು ವಿಷಭರಿತ ಸಸಿಯನ್ನು ಮನದೊಳಗೆ। 

ಪಾತಿಯಲಿ ಹಗೆಯಿಹುದೊ - ಅನಿಕೇತನ॥ 174 ॥ 

ಚೌಪದಿ - 173

ಇಲ್ಲ ಸಲ್ಲದ ನೆಪವನೊಡ್ಡುವಾ ಜನರನ್ನು। 

ಮೆಲ್ಲಮೆಲ್ಲಗೆ ದೂರ ಸರಿಸಿದರೆ ಸುಖವು॥ 

ಎಲ್ಲ ಬಲ್ಲವರನ್ನು ನಂಬದಿದ್ದರೆಯೊಳಿತು। 

ಎಲ್ಲರನು ನೋಡುತಿರೊ - ಅನಿಕೇತನ॥ 173 ॥ 

ಚೌಪದಿ - 172

ಮಾತುಗಳು ಹಿತವಿರದೆ ಸಂಬಂಧಗಳು ಮುರಿದು। 

ಜೋತು ಬಿದ್ದಿವೆ ನೋಡು ಸರಪಳಿಯು ಕಳಚಿ॥ 

ಮಾತಿನಲಿ ಮಿತವಿದ್ದು ಭಾವನೆಯು ದಿಟವಿರಲು। 

ಯಾತನೆಯು ಕರಗುವುದೊ - ಅನಿಕೇತನ॥ 172 ॥ 

ಚೌಪದಿ - 171

ಹಿಂಸೆಯನು ಮಾಡುತ್ತ ಜೀವನವ ಕಳೆಯದಿರು। 

ಹಿಂಸೆಯಿಂದಲಿ ಸಿಗದು ಸುಖವದುವು ನಿನಗೆ॥ 

ಹಿಂಸೆಯಾ ನಡವಳಿಕೆ ತರವಲ್ಲವದು ಪರಮ-। 

ಹಿಂಸೆಯಲಿ ನೋವಿಹುದೊ - ಅನಿಕೇತನ॥ 171 ॥ 

ಚೌಪದಿ - 170

ವನದಲ್ಲಿ ಹುಲಿ ಸಿಂಹ ಕರಡಿಗಳು ಕೋತಿಗಳು। 

ಮನಬಿಚ್ಚಿ ಮಾತುಗಳನಾಡುತಾ ನಗಲು॥ 

ಸನಿಹದಲೆ ಕುಳಿತಿರುವ ನರಿಯೊಂದು ಕೊರಗುತ್ತ। 

ಮನದಲ್ಲೆ ಗೊಣಗಿಹುದೊ - ಅನಿಕೇತನ॥ 170 ॥