ಚೌಪದಿ - 124

ನೆಲದಲ್ಲಿ ಬೇರೂರಿ ಹುಟ್ಟುವಾ ಸಸಿಯೊಂದು। 

ಫಲಕೊಡುವ ಮರವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವಾ ಹಾಗೆ॥ 

ಹಲವಾರು ಮನಗಳಿಗೆ ಹುರುಪನ್ನು ತುಂಬುತ್ತ। 

ಒಲವಿಂದ ನೀ ಬದುಕು - ಅನಿಕೇತನ॥ 124 ॥ 

ಚೌಪದಿ - 123

ತಾರಾಟದಿಂದೇನು ಫಲವಿಲ್ಲವೆಂದರಿತು। 

ಯಾರಾದರೇನಂದು ಕಾದಾಡಬೇಡ॥ 

ಬೇರೂರಬೇಕಾದ ಸಂಬಂಧಗಳ ಕಡಿದು। 

ಹಾರಾಡ ಬೇಡವೋ - ಅನಿಕೇತನ॥ 123 ॥ 

ಚೌಪದಿ - 122

ಯೋಗವನು ಮಾಡುತ್ತ ಜೀವನವ ನಡೆಸಿದರೆ। 

ಸಾಗುವೆವು ಬಲುದೂರ ಸುಖವಾಗಿ ನಾವು॥ 

ಮಾಗುತಿಹ ಮೈಮನವು ಜಡರಹಿತವಾಗುತಿರೆ। 

ಯೋಗಾನುಯೋಗವದು - ಅನಿಕೇತನ॥ 122 ॥ 

ಚೌಪದಿ - 121

ನೋಡುತಿರೆ ಬಾನಿನಲಿ ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಾ ಸೊಬಗ। 

ಮೂಡಿಹುದು ಮನದೊಳಗೆ ನೇಸರನ ಮೊಗವು॥ 

ಹಾಡಿತಿರೆ ರಾಗದಲಿ ಭಾವನೆಯ ತುಂಬುತ್ತ। 

ಮೋಡಗಳು ಸರಿದಿಹವೊ - ಅನಿಕೇತನ॥ 121 ॥ 

ಭಾಮಿನಿ ಷಟ್ಪದಿ - 3

ಉಗಮವಾಗುತಲೆನ್ನ ಮನದೊಳು 

ಸುಗಮವಾಗಿಹ ನದಿಯು ಹರಿದಿದೆ

ಮೊಗದಲನುದಿನ ಕಾಂತಿ ಮೂಡುತಲರಿವು ಬೆಳಗುತಿದೆ।

ಜಗವ ಮರೆಸುವ ಭಕ್ತಿಬಾವದೆ  

ಮುಗುಳುನಗುತಿಹ ತಾಯ ನೋಡಲು 

ಗಗನ ಕುಸುಮವೆ ದೊರಕಿದಂತಿದೆ ಗುರುವಿನಾಶ್ರಯದೆ॥ 3 ॥